طراحی و تبیین الگوی به کارگیری ویژگی های سازمان یادگیرنده در نظام اداری ایران

سازمان یادگیرنده از نظریه های جدیدی می باشد که مشارکت به منظور درک شرایط محیطی ، تشخیص به موقع نیازها و واکنش مناسب به فکر جمعی کارکنان و مشارکت ارباب رجوع تکیه دارد. تئوری سازمان یادگیرنده که توسط اندیشمندانی چون آگریس و دونالدشون مطرح و به وسیله پیتر سنگه فراگیر شده است بر سازمانی تاکید دارد که دائماً کارکنان آن در حال یادگیری بوده ، خطا و اشتباه های خود را کشف و اصلاح می نمایند و روش های یادگیری را نیز فرا می گیرند تا از این طریق بتوانند در جهان متلاطم و دنیای پر رقابت امروز که همه چیز در حال تغییر می باشد به موفقیت برسند. مؤسسات بخش خصوصی به سرعت توانستند زمینه های اجرایی سازمان یادگیرنده را در سازمان خود فراگرفته و ویژگی های آن را به کار گیرند و به کارگیری تجربیات موفق خود را به مؤسسات دولتی توصیه می نمایند. در این مقاله ، زمینه های اجرایی و موانع به کارگیری ویژگی های سازمان یادگیرنده در نظام اداری ایران مورد مطالعه قرار گرفته است. برهمین اساس پس از ارائه کلیاتی در مورد سازمان یادگیرنده ، شرایط به کارگیری آن بیان گردید و الگویی برای به کارگیری ویژگی های سازمان یادگیرنده در نظام اداری ایران پیشنهاد شد.